Anoreksja i Bulimia , Manipulacja , Ucieczka z domu .

Czesc. Tematy do dzisiejszego posta podrzuciliście mi właśnie wy i jestem za to wdzięczna. Chciałabym więc poprosic byście pisali swoje pomysły w komentarzach, ponieważ bardzo chciałabym żebyście zainteresowali tym co tutaj piszę... A więc zaczynamy! :)

ANOREKSJA I BULIMIA.

Anoreksja.

Chorobliwa anoreksja to odmowa przyjmowania pokarmów. Jest objawem poważnych problemów psychologicznych. 

1.Objawy Anoreksji:

- coraz ściślejsza dieta

- głodówki

- wywoływanie wymiotów

- znaczna utrata wagi

- zatrzymanie miesiączki

- brak kontaktu z rzeczywistoscią. 

Nie dociera do Ciebie to, że wyglądasz jak szkielet, sama skóra i kości. Ciągle wydaje Ci się, że jesteś za gruba. Nie wierzysz, że jesteś chora i wkurzaą Cię ludzie, którzy się o Ciebie martwią. Nie przyjmujesz do wiadomosci, jaki jest stan Twojego ciała i uciekasz w naukę.

2. Co Ci grozi:

- odwapnienie kości (zrobią się kruche jak kreda)

- zanik mięśni

- deformacja narządów wewnętrznych

- anemia

- bezpłodnosc

- osłabienie serca.

3. Co to wszystko znaczy?

Wszystko to co jest wymienione powyżej oznacza, że nie radzisz sobie z typowymi problemami nastolatki i jesteś bezradna wobec życia.

4. Jak z tego wyjsc?

Sama nie dasz rady, zresztą nie będziesz chciała. Potrzebna jest pomoc lekarza i równoczeście opieki psychologicznej. Psycholog pomoże Ci odkryc chorobę i jej przyczyny. 

Przyczynami anoreksji są zazwyczaj:

- problemy domowe: z rodzicami czy rodzeństwem

- dramaty szkolne

- zatargi ze środowiskiem.

Leczenie może trwac bardzo długo. Nie wystarczy zacząc jesc i nabierac ciała. Trzeba nauczyc się pokonywac trudnosci.

Bulimia.

Bulimia to choroba, który nie rzuca się w oczy, ponieważ -w przeciwieństwie do chudych anorektyczek- bulimiczki rzadko są grube.

1. Jak zaczyna się bulimia?

Najpierw, by stłamsic czarne mysli, obżerają się nieprzytomnie (nawet do 10 000 kalorii dziennie!), a potem dwa palce do gardła i wymioty - żeby znowu zacząc jesc! Biorą przy tym laki odwadniające i przeczyszczające, intensywnie cwiczą, stosują drakońskie diety, co doprowadza niekiedy do anoreksji. 

2. Dlaczego bulimia może doprowadzic do anoreksji?

Aby nie utyc i ukarac się za obżarstwo, którego się wstydzą osoby chore na bulimie zaczynają się głodzic. 

3. Samouszkodzenie.

Takie traktowanie własnego ciała prowadzi do rozstroju organizmu - wszystkie mechanizmy wewnętrzne zostają rozregulowane. Do tego z przejedzenia dostaje się bólu brzucha i nudnosci, a częste wymioty mogą uszkodzic przełyk, żołądek, nerki i wątrobę.

4. Jak z tego wyjsc?

Tak samo jak u anorektyczki - osobie chorej nie uda się wyjsc z tego samej. Nawet rodzina i przyjaciele jej w tym nie pomogą. Bulimiczka nie przyznaje się przecież do obżarstwa, odwiedza lodówkę po kryjomu, nawet nocą, w toalecie po prostu się zamyka. Tu potrzebny jest i lekarz i psycholog, a skutki kuracji często bywają nietrwałe, bo - oprócz zrozumienia samej siebie, źródeł niepokoju i lęków - pacjentka musi zdobyc się na silną wolę i w niej wytrwac.

Bulimia, anoreksja - i na odwrót.

Jedno i drugie może wystąpic u tej samej osoby! 

Kiedy postanowisz schudnąc, narzucasz sobie surową dietę i skrajne wyrzeczenia. Po osiągnięciu celu odpuszczasz i tu następuje reakcja zwrotna - odbierasz sobie głodówki, obżerając się bez namysłu, jesz i jesz, aż wpadniesz w popłoch. Wtedy wywołujesz wymioty i sięgasz po proszki przeczyszczające. 

Nie wyniszczysz się tak jak anorektyczka, ale zagrozisz swojemu organizmowi, rozregulujesz go, albo znów popadniesz w bulimię, albo konieczne będzie leczenie.

~ pisane z pomocą książki "Encyklopedia Nastolatki" strona 48, tytuł : Anoreksja i bulimia

MANIPULACJA.

Manipulacja - kształtowanie poglądów, postaw, zachowań lub emocji bez wiedzy i woli człowieka. 

Manipulacja może zacząc się niewinnie od przykładowo: 

"Pożycz na cole, strasznie chce mi się pic"

Później będąc coraz częściej porzyczali od Ciebie pieniądze, aż w końcu gdy odmówisz to zaczną wyługac ją grożąc, że coś ci zrobią. Takim ludziom może się podobac Twoja komórka, MP3, modny plecak,rower, skuter. Jeżeli dajesz im to co chcą i nikomu nie powiedziałeś, że cię straszą - jesteś na ich liści potulnych ofiar. Już Ci nie dadzą spokoju. 

Tacy ludzie manipulują Tobą, a Ty na to pozwalasz. 

Tak nie może byc! Popros o pomoc kogoś komu ufasz i wiesz, że będzie dział w taki sposób by Tobie nic się nie stało. Spróbuj, a na pewno Ci się uda. ~ pisane z pomocą książki "Encyklopedia Nastolatki" strona 224, tytuł : Manipulacja.

UCIECZKA Z DOMU.

Jedne z nas uciekają spontanicznie, bez namysłu - bo usłyszały w domu coś nie do zniesienia, zostały zranione głęboko. Inne działają z premedytacją, przygotowując się do ucieczki bardzo starannie, długo. W jednym i drugim przypadku nie ucieka się skądś, tylko przed kimś, od czegoś. Przed problemem, tragedią, dramatem, sytuacją nie do rozwiązania. Tak nam się przynajmniej zdaje.

1. Zniknięcia i ucieczki.

Bywa, że znikamy na cały dzień, na dobę. Nie wracamy po szkole do domu, zaszywamy się u przyjaciółki na noc. Na telefony nie odpowiadamy lub wyłączamy komórkę. Nie dzwonimy do domu, nie dajemy znaku życia. TO NASZ PROTEST! Byc może ponura ciekawosc, czy się wystraszą, jak zareagują, czy zaczną nas szukac. Nazajutrz po szkole wracamy do domu jakby nic się nie stało i uważnie słuchamy reprymendy rodziców: tylko się złoszczą czy są przejęci? Gniew czy refleksja? To tylko zniknięcie. Ucieczka trwa dłużej. Wcale nie wiesz czy chcesz wrócic. TO BUNT, DEPRESJA!

2. Nic z tych rzeczy!
Niektórzy myślą, że uciekamy z domu dla przygody. Bzdura, zgadzasz się? Owszem, bo kto by nie lubił przygód, nie pragnął odsapnąc wolnoscią? Ale na ogół ucieka się z domu w poszukiwaniu mocnych wrażeń. Całe szczęście, bo uciekałby co drugi nastolatek. A ucieczki moga kończyc się tragicznie.

3. Ucieczka donikąd.
Gdzie się zatrzymamy, przenocujemy, wykąpiemy, co będziemy jadły, kto na zapewni opiekę? Opuscic dom w wieku 13 - 18 lat to ryzyko. Niekiedy Śmiertelne ryzyko. Można spotkac "życzliwego wujka" - kręcą się tacy w poszukiwaniu uciekinierek - który nawiąże serdeczną rozmowę  i zaoferuje pomoc. To specjalista od naiwnych dziewczyn, potrafi wzbudzic zaufanie. I dalej wszystko toczy się szybko, ponieważ z nim idziemy... może zacząc się od gwałtu, a skończyc na agencji towarzyskiej gdzieś za granicą. Rzadko kiedy można później wrócic do domu żywej.

4. S.O.S..!
Ucieczka z domu może byc rozpaczliwym wołaniem o pomoc, ratunek. Sprawdzianem czy się liczymy, czy jesteśmy dla kogoś ważni. Testem na miłosc rodziców. 

5. Ucieczka - fatalny pomysł?
Tak. Ucieczka z domu nigdy nie jest rozwiązaniem sprawy.. Jeżeli zabrnęłyśmy w ślepy zaułek, zamknąwszy się w sobie i pozwalając problemowi nabrzemiewac, wyraźnie zabrakło nam wyobraźni. Co zrobimy potem? Czy zaczniemy dorosłe życie? Chyba Nam odbiło... Jeżeli mamy chociaż ciut oleju w głowie nie myślimy nawet o ucieczce. Zacznijmy o swoim problemu rozmawiac z matką (jeżeli ją mamy...). Wysondujmy jak by zareagowała chociaż ' Co by było gdyby... ' albo zamiast siebie podstawmy koleżankę ' Co poradziłabyś jej? Jakie wyjscie? Bo inaczej ucieknie z domu.. '. 
Pamiętajmy, że ucieczka przysporzy nam tylko wiele problemów.. 
~ Pisane z pomocą książki "Encyklopedia Nastolatki" strona 396, tytuł : Ucieczka z domu.

http://www.youtube.com/watch?v=_xLBDJSo908

Dzięki i zapraszam na jutrzejszą notatkę..